Homilie DRIEDUBBELE AANSTELLINGSVIERING
H. Damiaankerk - 28 oktober 2018
Aanstellingsviering van pastoor Guido Cooman, hulppriester Luc Callewaert en parochieassistente Rita Toye
Broeders en zusters
Wij mensen houden van het getal ‘drie’. Christenen geloven in de h. Drievuldigheid; uit ervaring weten we dat driemaal scheepsrecht is, en pastoor Guido wordt vandaag voor de derde maal tot pastoor aangesteld. Vandaag zijn we te gast in de federatie Hoog-Kortrijk, meer bepaald in de H. Damiaankerk. Hier willen we Guido aanstellen tot pastoor nu ook van Hoog-Kortrijk, geflankeerd door hulppriester Luc Callewaert en parochieassistente Rita Toye.
Ik zocht even op in het Wetboek van Kerkelijk Recht wat daar geschreven staat over de pastoor en zijn zending. Sta me toe canon 519 te citeren: ‘De pastoor is de eigen herder van de hem toevertrouwde parochie; hij oefent de pastorale zorg over de hem toevertrouwde gemeenschap uit onder het gezag van de diocesane Bisschop, tot wiens deel aan het dienstwerk van Christus hij geroepen is, om voor die gemeenschap de verkondigingstaak, de heiligingstaak en de bestuurstaak uit te oefenen, ook met medewerking van andere priesters of diakens en met hulp van christengelovigen-leken, volgens het recht.’ Geen nood: ik vraag u niet dit te herhalen! Maar ik wil wel samen met u deze tekst (mogen we deze taal noemen ‘gestolde concilie-taal’?) even openmaken.
1. De pastoor is de eigen herder van de gemeenschappen aan zijn zorg toevertrouwd. Van een pastoor wordt verwacht dat hij zorgt voor ‘zijn’ kuddes. Van de kuddes wordt verwacht dat ze hun pastoor erkennen en ontvangen. Een wederkerige relatie dus, die voor sommigen ergens gelijkt op een vriendschaps- of huwelijksband.
2. De pastoor oefent de pastorale zorg uit, loyaal ten opzichte van zijn bisschop en delend in de apostel-zending van die bisschop. Zo ziet het concilie de dingen: Christus heeft zijn zending, zijn opdracht aan de apostelen doorgegeven. Elk van die apostelen, en hun opvolgers tot vandaag, de bisschoppen, dragen die volle zending. Ze zijn er verantwoordelijk voor. Ze hebben een schare medewerkers, onder wie de pastoors een belangrijke plaats innemen.
3. Deze pastorale zorg of dit dienstwerk heeft drie componenten: verkondigen, heiligen en leiden. We kunnen hier ook drie eenvoudige vragen naar voor schuiven: Is er hoop? Wat is je droom? Wie wil voor mij zorgen? Deze drie vragen zaten als het ware verscholen in de kreet van de blinde Bartimeus uit het evangelie van daarnet. Heer Jezus, ontferm U over mij! Hoe kunnen we deze hartenkreet in onze context vandaag begrijpen en openen?
- Is er hoop? Deze eenvoudige vraag kunnen we vandaag horen in vele varianten. We mogen aannemen dat elke mens zich af en toe vragen stelt, of er wel iets is, of er leven is voorbij de dood, of er een uitweg is in dit moeras van hebben en houden, van fake news en dwaas gekakel, van BV’s die ons inpakken in hun persoonlijkste ontboezemingen… Jezus is voor ons bron van hoop: Hij heeft de krachten van elke dood bemeesterd. Hij heeft een weg gebaand door het ‘neen’ van ons mensen. God heeft Hem bevestigd in dit engagement. Er is hoop voor al wie in dit spoor werkt aan een leefbare en duurzame maatschappij.
- Wat is je droom? Christenen komen samen op zondag en ze vieren liturgie. Ze verbeelden de nieuwe mogelijkheid van samenleven waar Jezus het over had. Even ontstijgt de vierende gemeenschap de zwaarte van de middelmaat, van het onvermogen. Liturgie en gebed zijn krachtbronnen van de christen, individueel en gemeenschappelijk. Hier mag volop gedroomd worden, vooruit gegrepen op de nieuwe maatschappij.
- Wie wil voor mij zorgen? Sinds het begin zijn christenen dienaars. Ze dienen de arme, in wat voor vorm hij zich aandient en tot welke groep of levensovertuiging hij ook behoort. Christenen willen samen met al wie zich engageert, zorgen voor medemensen: bejaarden en kinderen, mensen met een beperking, vluchtelingen en zieken, …
4. Met de medewerking van andere priesters en diakens en de hulp van lekengelovigen. Een pastoor moet ervoor zorgen dat alles gebeurt maar hij moet niet alles doen. Hij heeft godzijdank collega’s-priester. Guido heeft naast zich priester Luc Callewaert. Nog maar onlangs nam hij afscheid van de Pastorale Eenheid Emmaüs van Kuurne maar hij nestelt zich niet in een gepensioneerd leven. Hij wil vooral in de weekendvieringen mee draaien en mee helpen zorgen voor een haalbaar programma voor de voorganger. En Rita wordt vandaag aangesteld als parochie-assistente. Zij staat ook in het pastorale ambt, zij het niet gewijd. Maar zij is mee verantwoordelijk voor de pastorale zorg in deze vier, vijf gemeenschappen. Haar taak zal vooral bestaan uit catechese en contact met ouders met kinderen. Welkom!
Broeders en zusters, u hoort het: vandaag staan drie concrete mensen op om publiek een ‘ja’ uit te spreken. Ze hebben zich gehecht aan Christus; ze willen zich hechten aan uw concrete gemeenschappen. Samen met vele vrijwilligers en met een team in opbouw willen zij in de eerste plaats luisteren naar het verlangen. Jezus vroeg aan Bartimeus: ‘wat verlang je?’ Dit is de basishouding van elke pastor: aan wie je maar ontmoet, telkens weer de ruimte geven om zijn of haar verlangen te verwoorden. En zo kom je haast vanzelf uit bij de drie verlang-vragen van daarnet: Is er hoop? Wat is je droom? Wie wil voor mij zorgen?
Rita, Luc en Guido, hecht je leven aan Christus. Hij is ons hoofd, onze voorganger. En leer elke dag weer nieuw te luisteren naar de verborgen vragen van de mensen met wie je in contact komt: ‘Wat verlang je?’.
Deken Geert Morlion